Kur'an Makâleleri

فَلَمَّا رَاٰ قَم۪يصَهُ قُدَّ مِنْ دُبُرٍ قَالَ اِنَّهُ مِنْ كَيْدِكُنَّۜ اِنَّ كَيْدَكُنَّ عَظ۪يمٌ
[ Felemmâ ra-â kamîsehu kudde min duburin kâle innehu min keydikunne inne keydekunne ‘a’zîmun. ]
{ Ne zaman ki, O erkeğin gömleğini arkadan yırtılmış gördü, kadının efendisi dedi ki; ‘Şüphesiz o, siz kadınların tuzaklarındandır, şüphesiz ki; siz kadınların tuzakları büyüktür…}

وَاِنْ كَانَ قَم۪يصُهُ قُدَّ مِنْ دُبُرٍ فَكَذَبَتْ وَهُوَ مِنَ الصَّادِق۪ينَ
[ Ve in kâne kamîsuhu kudde min duburin fe kezebet ve huve mines sâdikîne. ]
{…Ve eğer O erkeğin gömleği arkadan yırtılmış ise, öyleyse kadın yalan söylemiştir ve O erkek doğrulardandır.’ }

قَالَ هِيَ رَاوَدَتْن۪ي عَنْ نَفْس۪ي وَشَهِدَ شَاهِدٌ مِنْ اَهْلِهَاۚ اِنْ كَانَ قَم۪يصُهُ قُدَّ مِنْ قُبُلٍ فَصَدَقَتْ وَهُوَ مِنَ الْكَاذِب۪ينَ
[ Kâle hiye râvedetnî ‘an nefsî ve şehide şâhidun min ehlihâ in kâne kamîsuhu kudde min kubulin fe sadakat ve huve minel kâzibîne. ]
{ Yusuf; ‘O kadın nefsimden isteklendi’ dedi. Derken kadının ailesinden bir şahit şahitlik yaptı; ‘Eğer O erkeğin gömleği önden yırtılmış ise, öyleyse kadın doğru söylemiştir, O erkek yalancılardandır…}

وَاسْتَبَقَا الْبَابَ وَقَدَّتْ قَم۪يصَهُ مِنْ دُبُرٍ وَاَلْفَيَا سَيِّدَهَا لَدَا الْبَابِۜ قَالَتْ مَا جَزَٓاءُ مَنْ اَرَادَ بِاَهْلِكَ سُٓوءًا اِلَّٓا اَنْ يُسْجَنَ اَوْ عَذَابٌ اَل۪يمٌ
[ Vestebekâl bâbe ve kaddet kamîsahu min duburin ve elfeyâ seyyidehâ ledel bâbi kâlet mâ cezâ-u men e-râde bi ehlike sû-en illâ en yüscene ev ‘a’zâbun elîmun. ]
{ Derken kapıya doğru koştular, kadın erkeğin arkasını yırtıverdi. Kapının yanında kadının efendisiyle karşılaştılar, kadın dedi ki; ‘Senin ailene kötülük isteyen kimsenin cezası hapsolunmaktan veyahut acıklı bir azaptan başka ne olabilir?’ }

وَلَقَدْ هَمَّتْ بِه۪ۗ وَهَمَّ بِهَاۚ لَوْلَٓا اَنْ رَاٰ بُرْهَانَ رَبِّه۪ۜ كَذٰلِكَ لِنَصْرِفَ عَنْهُ السُّٓوءَ وَالْفَحْشَٓاءَۜ اِنَّهُ مِنْ عِبَادِنَا الْمُخْلَص۪ينَ
[ Velekad hemmet bihi ve hemme bihâ levlâ en ra-â burhâne Rabbihi kezâlike linasrife ‘anhus sû-e velfahşâ/a innehu min ‘i’bâdinâl muhlasîne. ]
{ Ve kesinlikle kadın O’nla hazlandı ve erkek de onla hazlanmıştı eğer ki Rabbinin kanıtını görmesi olmasaydı. O’ndan kötülüğü ve hayasızlığı işte böyle çevirelim diye. Şüphesiz O, ihlaslı kullarımızdandır. }

وَرَاوَدَتْهُ الَّت۪ي هُوَ ف۪ي بَيْتِهَا عَنْ نَفْسِه۪ وَغَلَّقَتِ الْاَبْوَابَ وَقَالَتْ هَيْتَ لَكَۜ قَالَ مَعَاذَ اللّٰهِ اِنَّهُ رَبّ۪ٓي اَحْسَنَ مَثْوَايَۜ اِنَّهُ لَا يُفْلِحُ الظَّالِمُونَ
[ Ve râvedet hulletî huve fî beytihâ ‘an nefsihi ve ğallekatil ebvâbe ve kâlet heyte leke kâle ma’â’zAllâhi innehu Rabbî ahsene mesvâye innehu lâ yuflihuz zâlimûne. ]
{ Ve o kadın ki; kendi evindeki O erkeğin nefsinden isteklendi. Kapıları sıkıca kapattı ve ‘Hadi gelsene!’ dedi. Yusuf da dedi ki; ‘Allah’a sığınırım! Şüphesiz O, Rabbim Bana en güzel bakan, şüphesiz o, zalimler başarıya ulaşmaz.’ }

وَلَمَّا بَلَغَ اَشُدَّهُٓ اٰتَيْنَاهُ حُكْمًا وَعِلْمًاۜ وَكَذٰلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِن۪ينَ
[ Ve lemmâ beleğa e-şuddehu â-teynâhu hukmen ve’ilmen ve kezâlike neczîl muhsinîne. ]
{ Olgunluk çağına ulaştığında, O’na Hüküm ve İlim verdik. Güzel davrananları işte böyle mükafatlandırırız. }

وَقَالَ الَّذِي اشْتَرٰيهُ مِنْ مِصْرَ لِامْرَاَتِه۪ٓ اَكْرِم۪ي مَثْوٰيهُ عَسٰٓى اَنْ يَنْفَعَنَٓا اَوْ نَتَّخِذَهُ وَلَدًاۜ وَكَذٰلِكَ مَكَّنَّا لِيُوسُفَ فِي الْاَرْضِۘ وَلِنُعَلِّمَهُ مِنْ تَأْو۪يلِ الْاَحَاد۪يثِۜ وَاللّٰهُ غَالِبٌ عَلٰٓى اَمْرِه۪ وَلٰكِنَّ اَكْثَرَ النَّاسِ لَا يَعْلَمُونَ
[ Ve kâlel lezîş terâhu min misra limra-a-tihi ekrimî mesvâhu ‘a’sâ en yenfe’a’nâ ev nettehizehu veleden ve kezâlike mekkennâ li Yûsufe fîl ardi ve linu’allimehu min te/vîlil a-hâdîsi vAllâhu ğâlibun ‘a’lâ emrihi velâkinne ekseran nâsi lâ ya’lemûne. ]
{ O’nu satın alan Mısır’dan o kimse kendi kadınına; ‘O’nun bakımını buyur, olur da yararı dokunur veya onu evlat ediniriz.’ dedi. İşte böyle, Yusuf’u bir yere yerleştirdik ki anlatılanların asıl manalarını O’na öğretmek için. Allah kendi işinde Galip olandır velakin insanların çoğu bilmezler. }

وَشَرَوْهُ بِثَمَنٍ بَخْسٍ دَرَاهِمَ مَعْدُودَةٍۚ وَكَانُوا ف۪يهِ مِنَ الزَّاهِد۪ينَ۟
[ Ve şerav hu bi semenin bahsin derâhime ma’dûdetin ve kânû fîhi minez zâhidîne. ]
{ Ve O’nu ucuz bir fiyata birkaç dirheme sattılar. O’nun hakkında azla yetinenlerdendiler. }

وَجَٓاءَتْ سَيَّارَةٌ فَاَرْسَلُوا وَارِدَهُمْ فَاَدْلٰى دَلْوَهُۜ قَالَ يَا بُشْرٰى هٰذَا غُلَامٌۜ وَاَسَرُّوهُ بِضَاعَةًۜ وَاللّٰهُ عَل۪يمٌ بِمَا يَعْمَلُونَ
[ Ve câ-et seyyâratun fe erselû vâridehum fe edlâ delvehu kâle yâ buşrâ hâzâ ğulâmun ve eserrûhu bidâ’a’ten vAllâhu ‘a’lîmun bimâ ya’melûne. ]
{ Bir kervan geldi, sucularını gönderdiler, kovasını sarkıttı ve ‘Hey! müjde, bu bir oğlan’ dedi. O’nu ticari bir mal olarak sakladılar. Allah yaptıkları şeyi çok iyi biliyordu. }

وَجَٓاؤُ۫ عَلٰى قَم۪يصِه۪ بِدَمٍ كَذِبٍۜ قَالَ بَلْ سَوَّلَتْ لَكُمْ اَنْفُسُكُمْ اَمْرًاۜ فَصَبْرٌ جَم۪يلٌۜ وَاللّٰهُ الْمُسْتَعَانُ عَلٰى مَا تَصِفُونَ
Ve câ-û ‘a’lâ kamîsihi bi demin kezibin kâle bel sevvelet lekum enfusukum emran fesabrun cemîlun vAllâhul muste’â-‘nu ‘a’lâ mâ tasifûne.
{ Ve de O’nun gömleğinin üzerinde yalandan bir kanla geldiler. Dedi ki; ‘Bilakis, nefisleriniz Size işi güzel gösterdi. Artık güzelce sabretmektir ve nitelendirdikleriniz şeyler hususunda yardım istenecek olan da Allah’tır.’ }

قَالُوا يَٓا اَبَانَٓا اِنَّا ذَهَبْنَا نَسْتَبِقُ وَتَرَكْنَا يُوسُفَ عِنْدَ مَتَاعِنَا فَاَكَلَهُ الذِّئْبُۚ وَمَٓا اَنْتَ بِمُؤْمِنٍ لَنَا وَلَوْ كُنَّا صَادِق۪ينَ
Kâlû yâ a-bânâ innâ zehebnâ nestebiku ve teraknâ Yûsufe ‘inde metâ’i’nâ fe e-kelehuz zi/bu vemâ ente bi mu/minin lenâ velev kunnâ sâdikîne.
{ Dediler ki; ‘Ey Babamız!, Biz gittik, aramızda yarışıyorduk, Yusuf’u da eşyalarımızın yanında bırakmıştık. Derken, onu kurt yedi. Biz doğru söylesek de Sen Bize inanacak değilsin.’ }