Kur'an Makâleleri

ذٰلِكَ لِيَعْلَمَ اَنّ۪ي لَمْ اَخُنْهُ بِالْغَيْبِ وَاَنَّ اللّٰهَ لَا يَهْد۪ي كَيْدَ الْخَٓائِن۪ينَ
[ Zâlike liya’leme ennî lem a-hunhu bilğaybi ve ennAllâhe lâ yehdî keydel hâ-i-nîne. ]
{ ‘Bu, bilsin diye ki; şüphesiz Ben ona yokluğunda hainlik etmedim ve şüphesiz Allah, hainlerin tuzağına kılavuzluk etmez…}

قَالَ مَا خَطْبُكُنَّ اِذْ رَاوَدْتُنَّ يُوسُفَ عَنْ نَفْسِه۪ۜ قُلْنَ حَاشَ لِلّٰهِ مَا عَلِمْنَا عَلَيْهِ مِنْ سُٓوءٍۜ قَالَتِ امْرَاَتُ الْعَز۪يزِ الْـٰٔنَ حَصْحَصَ الْحَقُّۘ اَنَا۬ رَاوَدْتُهُ عَنْ نَفْسِه۪ وَاِنَّهُ لَمِنَ الصَّادِق۪ينَ
[ Kâle mâ hatbukunne iz râved-tunne Yûsufe ‘an nefsihi kulne hâşe lillâhi mâ ‘a’limnâ ‘a’leyhi min sû-in kâletimraetul ’a’zîzil â-ne hashasal hakku e-nâ râved-tuhu ‘an nefsihi ve innehu lemines sâdikîne. ]
{ Kral dedi ki; ‘Yusuf’un nefsinden isteklendiğinizde zorunuz neydi?’ Kadınlar; ‘Haşa! Allah için, O’ndan gelen kötülük bilmeyiz’ dediler. Azizin kadını da; ‘Şimdi, hak yerini buldu, ben O’nun nefsinden isteklendim ve şüphesiz O, doğru söyleyenlerdendir’ dedi. }

وَقَالَ الْمَلِكُ ائْتُون۪ي بِه۪ۚ فَلَمَّا جَٓاءَهُ الرَّسُولُ قَالَ ارْجِعْ اِلٰى رَبِّكَ فَسْـَٔلْهُ مَا بَالُ النِّسْوَةِ الّٰت۪ي قَطَّعْنَ اَيْدِيَهُنَّۜ اِنَّ رَبّ۪ي بِكَيْدِهِنَّ عَل۪يمٌ
[ Ve kâlel meliku/tûnî bihi felemmâ câ-e-hur rasûlu kâlerci’ ilâ rabbike fes-elhu mâ bâlun nisvetillâtî katta’na eydiyehunne inne Rabbî bikeydihinne ‘a’lîmun. ]
{ Kral; ‘O’nu bana getirin’ dedi. Elçiler O’na geldiğinde Yusuf dedi ki; ‘Efendine dön ve ona sor ki; «Ellerini kesen kadınların derdi neydi?» Şüphesiz Rabbim, onların tuzaklarını tam olarak Bilendir.’ }

ثُمَّ يَأْت۪ي مِنْ بَعْدِ ذٰلِكَ عَامٌ ف۪يهِ يُغَاثُ النَّاسُ وَف۪يهِ يَعْصِرُونَ۟
[ Sümme ye/tî min ba’di zâlike ‘â’mun fîhi yuğâsün nâsu ve fîhi ya’sirûne. ]
{…Sonra bunun ardından bir bolluk yılı gelecek ki; onda insanlara yağmurlar yağdırılacak ve sıkacaklar.’ }

ثُمَّ يَأْت۪ي مِنْ بَعْدِ ذٰلِكَ سَبْعٌ شِدَادٌ يَأْكُلْنَ مَا قَدَّمْتُمْ لَهُنَّ اِلَّا قَل۪يلًا مِمَّا تُحْصِنُونَ
[ Sümme ye/tî min ba’di zâlike seb’un şidâdun ye/kulne mâ kaddemtum lehunne illâ kalîlen mimmâ tuhsinûne. ]
{…Sonra bunun ardından 7 zorlu yıl gelecek ki; kilere koyduğunuz şeylerden azı hariç önden biriktirdiklerinizi yiyip bitirecek…}

قَالَ تَزْرَعُونَ سَبْعَ سِن۪ينَ دَاَبًاۚ فَمَا حَصَدْتُمْ فَذَرُوهُ ف۪ي سُنْبُلِه۪ٓ اِلَّا قَل۪يلًا مِمَّا تَأْكُلُونَ
[ Kâle tezra’û-ne seb’a sinîne de-e-ben femâ hasadtum fezerûhu fî sunbulihi illâ kalîlen mimmâ te/kulûne. ]
{ Yusuf dedi ki; ‘7 sene peşi sıra ekeceksiniz. Derken hasat ettiğinizi, yiyeceğiniz olarak azı hariç kendi başağında bırakınız…}

يُوسُفُ اَيُّهَا الصِّدّ۪يقُ اَفْتِنَا ف۪ي سَبْعِ بَقَرَاتٍ سِمَانٍ يَأْكُلُهُنَّ سَبْعٌ عِجَافٌ وَسَبْعِ سُنْبُلَاتٍ خُضْرٍ وَاُخَرَ يَابِسَاتٍۙ لَعَلّ۪ٓي اَرْجِعُ اِلَى النَّاسِ لَعَلَّهُمْ يَعْلَمُونَ
[ Yûsufu eyyuhâs sıddıku eftinâ fî seb’i bakarâtin simânin ye/kuluhunne seb’un ‘i’câfun ve seb’i sunbulâtin hudrin ve u-hara yâbisâtin le’allî erci’u ilân nâsi le’allehum ya’lemûne. ]
{ ‘Yusuf, ey doğru sözlü! «7 semiz ineği 7 cılız inek yiyor, 7 yeşil başak ve diğerleri de kuru» hakkında bize görüş bildir. Umarım dönerim insanlara, onlar da bilirler.’ }

وَقَالَ الَّذ۪ي نَجَا مِنْهُمَا وَادَّكَرَ بَعْدَ اُمَّةٍ اَنَا۬ اُنَبِّئُكُمْ بِتَأْو۪يلِه۪ فَاَرْسِلُونِ
[ Ve kâlellezî necâ minhumâ veddekera ba’de ummetin e-ne u-nebbi-u-kum bi te/vîlihi fe ersilûni. ]
{ İkisinden kurtulan kimse uzun bir müddet sonra hatırladı ve dedi ki; ‘ Onun asıl manasını ben size anlatırım, öyleyse gönderin beni.’ }

قَالُٓوا اَضْغَاثُ اَحْلَامٍۚ وَمَا نَحْنُ بِتَأْو۪يلِ الْاَحْلَامِ بِعَالِم۪ينَ
[ Kâlû edğâsu ahlâmin vemâ nahnu bi te/vîlil ahlâmi bi’â’limîne. ]
{ Dediler ki; ‘Karmakarışık düşler! ve biz düşlerin asıl manasını bilenler değiliz.’ }

وَقَالَ الْمَلِكُ اِنّ۪ٓي اَرٰى سَبْعَ بَقَرَاتٍ سِمَانٍ يَأْكُلُهُنَّ سَبْعٌ عِجَافٌ وَسَبْعَ سُنْبُلَاتٍ خُضْرٍ وَاُخَرَ يَابِسَاتٍۜ يَٓا اَيُّهَا الْمَلَاُ اَفْتُون۪ي ف۪ي رُءْيَايَ اِنْ كُنْتُمْ لِلرُّءْيَا تَعْبُرُونَ
[ Ve kâlel meliku innî e-râ seb’a bekarâtin simânin ye/kuluhunne seb’un ‘i’câfun ve seb’a sunbulâtin hudrin ve u-hara yâbisâtin. Yâ eyyuhâl mele-u eftûnî fî ru/yâye in kuntum lirru/yâ ta’burûne. ]
{ Ve Kral dedi ki; ‘Şüphesiz ben görüyorum ki; «7 semiz ineği 7 cılız ineğin yediğini, 7 yeşil başak ve diğerleri de kuru». Ey ileri gelenler! eğer rüya tabiri ediyor iseniz bana rüyamı yorumlayın.’ }

وَقَالَ لِلَّذ۪ي ظَنَّ اَنَّهُ نَاجٍ مِنْهُمَا اذْكُرْن۪ي عِنْدَ رَبِّكَۘ فَاَنْسٰيهُ الشَّيْطَانُ ذِكْرَ رَبِّه۪ فَلَبِثَ فِي السِّجْنِ بِضْعَ سِن۪ينَۜ۟
[ Ve kâle lillezî zanne ennehu nâcin minhumâzkurnî ‘inde rabbike fe ensâhuş şeytânu zikra rabbihi felebise fîs sicni bid’a sinîne. ]
{ Yusuf, ikisinden kurtulacağını zan ettiği kimseye dedi ki; ‘Beni efendinin yanında an.’ Derken şeytan ona efendisine hatırlatmayı unutturdu. Böylece zindanda senelerce kalıverdi. }

يَا صَاحِبَيِ السِّجْنِ اَمَّٓا اَحَدُكُمَا فَيَسْق۪ي رَبَّهُ خَمْرًاۚ وَاَمَّا الْاٰخَرُ فَيُصْلَبُ فَتَأْكُلُ الطَّيْرُ مِنْ رَأْسِه۪ۜ قُضِيَ الْاَمْرُ الَّذ۪ي ف۪يهِ تَسْتَفْتِيَانِۜ
[ Yâ sâhibeyis sicni emmâ e-hadukumâ feyeskî rabbehu hamran ve emmâl â-haru fe yuslebu fe te/kulut tayru min ra/sihi kudiyel emrullezî fîhi testeftiyâni. ]
{…Ey zindan arkadaşlarım! birinize gelirsek; kendi efendisine şarap içirecek ve ötekine gelirsek; asılacak ve başından da kuşlar yiyecek. Hakkında görüş talep ettiğiniz o iş kararlaştırılmıştır.’ }